Το Πάσχα συνδέεται στο μυαλό μας με εικόνες οικογενειακής θαλπωρής και συναισθηματικού μοιράσματος.
Η χαρά από τις εορτές και το να νιώθεις πλήρης και ευτυχισμένος δεν είναι πάντα ούτε για όλους ένα ρεαλιστικό σενάριο.
Οι άνθρωποι που δεν έχουν την οικονομική δυνατότητα να συμμετάσχουν στο εορταστικό γίγνεσθαι, οι άνεργοι, οι απολυμένοι, οι χωρισμένοι, οι νέοι και οι ηλικιωμένοι, εκείνοι που ζουν μόνοι δίχως να το έχουν επιλέξει. οι ασθενείς, οι υγιείς που δεν μπορούν να πάρουν χαρά από τη ζωή τους είναι περισσότερο ευάλωτοι στη μελαγχολία των εορτών, μια κατάσταση που βιώνουν μέσα τους σαν μια ακόμα απώλεια.
Αυτές οι μέρες σου θυμίζουν ότι δεν μπορείς να είσαι χαρούμενος ακόμα κι αν το θες.
Η πίεση να ανταποκριθείς στο ρόλο του «απλά ευτυχισμένου», μπορεί να σε κάνει να πέσεις στα πλοκάμια της θλίψης.
Είναι μια περιστασιακή ψυχική φόρτιση η οποία κορυφώνεται σε ένταση πριν και κατά τη διάρκεια των εορτών και εκλείπει μετά το τέλος τους.
Εμφανίζεται με μια αδυναμία να νιώσεις χαρά από οικογενειακές τελετουργίες, με άγχος, αίσθημα ενοχής, τάση για κλάμα.
Οι ψυχολογικά και οικονομικά ευάλωτες ομάδες μπορούν να βοηθηθούν με το να μην πιέζονται να νιώσουν ευτυχία -κατά τις περιόδους των εορτών.
Θα είναι ψυχικά ωφέλιμο μετά το τέλος των εορτών να επενδύσουν στην επαφή τους με αγαπημένους τους ανθρώπους, να αφεθούν στις επιθυμίες τους και να ξεφύγουν από τους καταπιεστικούς κανόνες της καθημερινότητας, να έρθουν σε επαφή με τον εσωτερικό τους κόσμο προκειμένου να δυναμώσουν ψυχολογικά.
Mega Menu